Stammbaum von Anna Catharina Hilbig

Tanneke Jozina was zeer geliefd om hear bijzondere karaktereigenschappen. Zij stond altijd klaar voor anderen. Toen zij nog jong was had Tanneke een aanbidder. Een huwelijk zat er echter niet in omdat de jongeman katholiek was. Vele jaren later heeft hij op zijn sterfbed naar Tanneke gevraagd en zij is gekomen.

In haar laatste levensjaren werd Tanneke door suikerziekte zo mager dat zij altijd hooggesloten japonnen droeg met een col. Kinderen waren bang voor haer en noemden haar een toverheks. Op een keer reed zij mel haar rijtuigje naar het kerkhof om het graf van haar vader te bezoeken. Zij passeerde daerbij de woning van mevr. Moggré, de schoonmoeder van haar nichtje Helena. De koetsier kreeg een verzeck om te stoppen. Toen mevr. Moggré met haar kleindochtertje op de arm naar het rijtuig liep, stak het kind spontaan de armpjes naar Tan uit. Deze was blij en ontroerd. Ze zei: "Dat is het bloed dat spreekt".

Tanneke en haar broer Jan Jacob Marinus dreven samen een juwelierszaak in Terneuzen. Toen echter de heel kleine horloges in de mode kwamen, zagen ze het niet meer zo zitten; die kleine modellen konden volgens hen vast niet solide zijn Tanneke had er veel weet van dat haar nichtje Constance samen met echtgenoot Jac. van Sprang, haar grote concurrent werd in de juweliersbranche. Die zaak heet tegenwoordig firma Bosch aan de Noordstraat.

Tenneke heeft haar begrafenis helemaal zelf geregeld. Toen zij haar einde voelde naderen gaf zij haar nichtje Marie de Smidt nauvwkeurige instructies omtrent enkele voorwerpen die Tanneke aan Marie en Anna wilde schenken. Helena was toen reeds overleden. Verder bepaalde zij welke kousen men haar na haar overlijden moest aantrekken. Even later ontving zij de lijkbezorger, aan wie zij haar wensen uiteen zette. Die zondagmiddag is zij gestorven. Alleen Marie was bij haar.